Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2009

Θεοφανία Καλογιάννη: Το βρήκαμε το κορμί πατριώτη!



Γνωστή ως Pam Killer ;) η Θεοφανία δεν μπορεί να σε αφήσει ασυγκίνητο εκτός αν την κουνάς την αχλαδιά...

> Το επίσημο site της (λέει ότι ψάχνει σπόνσορα!!)
> Με την Άντζι Κληρονόμου σε παιχνίδια της Λέσβου...
> Περισσότερο μάτι εδώ... (η γυναίκα είναι θεά αν και γουστάρω τις μελαχρινές!)

Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2009

Προτάσεις...

Θέματα που μου τράβηξαν την προσοχή στο site www.pare-dose.net και τα προτείνω:
Πάρτε τα τρία τελευταία τώρα και συνδιάστε τα με την σημερινή κατάσταση γενικώς... Τι λέτε;

Έξι μύθοι για την κατάσταση στα ελληνικά πανεπιστήμια

Εξαιρετικό άρθρο του κ.Ν.Βαρότση, Αντιπρύτανη Πανεπιστημίου Κρήτης.

Το παρουσιάζω από το blog GREECE-SALONICA και μπορείτε να το βρείτε εδώ.

Διαβάστε το όλοι γιατί ο άνθρωπος τολμά να πει πράγματα που δεν τα έχει πει κανείς ως τώρα έτσι...

Λεβεντιές...

Ρε λεβέντες του ΣΥΡΙΖΑ, εσείς που "πολεμάτε" (sic) για την γενιά των 700 ευρωπουλακίων (μην χέσω), για τον νεαρό αστυνομικό που χτυπήθηκε αναίτια από πυροβόλο όπλο κατά την διάρκεια υπηρεσίας, κάνατε καμιά πορεία στήριξής του ή την κάνατε γαργάρα; Δεν κατάλαβα; Δεν πέθανε είπατε; Τι είπατε; Δεν τον γέννησε μάνα αυτόν; Πώς; Ένα γουρούνι λιγότερο; Θα συνέχιζα αλλά σέβομαι την κατάστασή του και τους γονείς του.

Ένα έχω να πω: ξεζουμίσατε ξεδιάντροπα το γεγονός της δολοφονίας του νεαρού στα Εξάρχεια. Το εκμεταλλευτήκατε όσο έπαιρνε. Παροτρύνατε τους πασίγνωστους "αντιεξουσιαστές" να κάνουν λαμπόγυαλο την Αθήνα και τώρα που το θύμα είναι αστυνομικός, ποιείτε την νίσσαν (κοινώς την πάπια). Αλλά έρχονται εκλογές και προβλέπω τους ΤσιπροΑλαβάνηδες να φοράνε μαύρες πλερέζες... Ου να μου χαθείτε, Φαρισαίοι και υποκριτάδες!

Τα διαζύγια της τρέλας...

Είναι οξύμωρο να νιώθεις λύπη αλλά και χαρά ταυτόχρονα. Όταν κάποιου η ζωή χαλάει, ενός άλλου φτιάχνεται. Ένας πολύ αγαπητός μου φίλος χωρίζει μετά από κοντά 9,5 χρόνια έγγαμου βίου ενώ ταυτόχρονα γεννιόταν το παιδί μου. Και δεν ήξερα τι να κάνω και με ποιά σειρά: Να χαρώ γα τον ερχομό του μικρού μας μπόμπιρα ή να συμπονέσω τον φίλο μου; Ο ίδιος δηλώνει ξαλαφρωμένος. Του έφυγε ένα βάρος που λέει και η διαφήμιση. Αυτό που μας λείπει σήμερα από την ζωή είναι η απουσία φιλοσοφίας. Αν φιλοσοφήσεις έναν χωρισμό, καλύτερα χώρια κι αγαπημένοι παρά μαζί και συφοριασμένοι. Έχουμε μάθει να πέρνουμε τα πράγματα επιδερμικά κι αυτό γιατί ζούμε ζωή ανούσια πολλές φορές, και δεν μας κάνει αίσθηση να πάμε πιο βαθιά, να ψάξουμε τις αιτίες. Γι' αυτό βλέπουμε βαθιστόχαστους αναλυτές να μιλάνε στα παράθυρα κι από κάτω γράφει "φιλόσοφος-συγγραφέας" (πάνε πακέτο αυτά) και ΟΛΟΥΣ τους άλλους να κουνάνε το κεφάλι τους με τρόπο που φανερώνει την σκέψη "δεν μας χέζεις ρε Νταλάρα".

Και για να ευθυμήσουμε λιγάκι: συνήθως ένα ζευγάρι όταν χωρίζει και δεν υπάρχουν παιδιά, κανονίζει, συνήθως κοινή συναινέσει, τα λεγόμενα περιουσιακά. Σε ποιόν θα πάει το σπίτι, ποιός θα πάρει το αυτοκίνητο και ποιός θα πληρώνει τις δόσεις στο δάνειο. Αυτό όμως συνέβει στις ΗΠΑ (που αλλού άλλωστε;): Ζευγάρι μετά από 25 χρόνια γάμου χωρίζει. Πριν καμιά δεκαετία, η σύζυγος εμφάνισε νεφρική ανεπάρκεια και μετά από εξετάσεις, ο σύζυγος προσέφερε το ένα νεφρό του για να την σώσει. Τώρα που χωρίζουν, ανάμεσα σ' αυτά που διεκδικεί ο σύζυγος, μαντέψτε τι είναι; Γάτες είσαστε... Ναι, το νεφρό! Το θέλει πίσω! Ήμαρτον...

Ο Ντάρκο της καρδιάς μας

Δεν νομίζω να υπάρχει γαύρος, αλλά και φίλαθλος που να μην συγκρινήθηκε με την περιπέτεια της υγείας του αγαπημένου μας Ντράγκο (Κοβάσεβιτς). Εγώ προσωπικά θα ήθελα να του ευχηθώ καλή τύχη και να επανέλθει (αν επανέλθει) υγειής και ακμαίος. Είναι μόνο 35 και είναι κρίμα να τυρρανιέται από τώρα με καρδιές και λοιπά προβλήματα.

Του εύχομαι, πρώτα ως φίλαθλος κι ύστερα ως Ολυμπιακός ταχεία ανάρρωση και σε ότι και να κάνει από δω και στο εξής, να είναι υγειής κι ευτυχισμένος...

Η μεγάλη... παύση!

Το ξέρω ότι έκανα πάρα πολύ καιρό να ενημερώσω το blog αυτό. Ούτε καν σας ευχήθηκα για το νέο έτος και τις γιορτές (ο γάιδαρος!).

Ωστόσο ένα ευχάριστο γεγονός, ο ερχομός του νέου μέλους της οικογένειας ήρθε να ταράξει ευχάριστα την ρουτίνα της καθημερινότητάς μας και  να κάνει εμένα και τη γυναίκα μου τους πιο ευτυχισμένους ανθρώπους αυτού του δύσμοιρου πλανήτη.

Έστω κι αργά σας εύχομαι, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και ένα 2009 γεμάτο υγεία, αγάπη και ειρήνη. Κι αυτό το τελευταίο ας το ακούσουν οι Ισραηλινοί εκεί κάτω, μπας και σταματήσουμε να θρηνούμε θύματα και ιδίως παιδιά. Παιδιά που δεν φταίξαν σε τίποτα και τώρα πληρώνουν το μάρμαρο...